Die avond
die avond dat mijn moeder me mee naar buiten nam me zacht
van achteren bij de haren pakte me de sterren wees
daartussen een onzichtbare vinger die met de nagel
een vuurstreep door de hemel trok.
dat ze in een kuil in de grond heel hard ging bidden en huilen en
gillen en dat alles tegelijk de zomerbloemen van haar zachte rok
trilden zand viel uit de takkenbossen boven ons op mijn haren op
het doekje van mijn moeder
dat ze mij meenam het schemerduister in waarheen de straat
door uit de schoorsteen van de lijmfabriek kwamen rook deze
keer de pijp joeg een haardos van vlammen en vonken de lucht in
de huizen waren gaten waarin nijdig knetterend oranjerode
spoken dansten niet stilstaan lopen lopen waarheen waarheen
niet weten waarheen
die avond dat mijn moeder zei wees maar bang wim wees maar
bang
Uit: Wat we hadden en wat niet – 2003 – Querido
Foto: © Pauline Niks / De Volkskrant
* * *
Wim Hofman (Vlissingen, 1941) is een Zeeuwse (kinderboeken)schrijver, beeldend kunstenaar en dichter. In 1969 verscheen zijn eerste boek, 'Welwel de zeer grote tovenaar' waarna
een grote stroom van zeer uiteenlopende (kinder)boeken verscheen. Zijn werk werd veelvuldig bekroond met Gouden en Zilveren Penselen en Griffels, en hij ontving de Theo
Thijssenprijs, de Woutertje Pieterseprijs, de Max Velthuijsprijs en de Zeeuwse Prijs voor Kunsten en Wetenschappen. In 2003 verscheen zijn eerste dichtbundel voor volwassenen
Wat we hadden en wat niet, in 2005 gevolgd door Na de storm en in 2021 door de verhalenbundel We vertrekken voordat het licht is.
Zie ook:
www.queridokind.nl
‘Zijn verhalen munten uit door scherpe waarneming; de nuchtere toon roept meestal humoristische effecten op’ (Nederlands Dagblad).
Poëzie:
Wat we hadden en wat niet (2003)
Na de storm (2005)
Op zekere dag ziet u plotsklaps de ware liefde (2009)