Home

Art, Books & Coffee

Gedicht op goed geluk

Mededelingen

Evenementen

Archief

Waarom ik geen journalist werd

Op zondagavond stonden de mannen
die geen geloof hadden op de kade
met uitzicht op de haven.

Nieuws werd besproken, de doelpunten
van die middag bejubeld of betwist,
geruchten werden feiten.

Niet de waarheid telde maar het verhaal
en hoe het werd verteld.
Ze zetten hun woorden kracht bij

met de donderslagen van hun gvd’s
en schopten met de hakken tegen de muur
van de zaak voor herenmode

waar de kostuums aan haken hingen
als de slachtoffers van een revolutie
die niet doorging.

Het waren eenvoudige mannen, arbeiders
in manchester pakken, weduwnaars,
ongetrouwde boerenknechten

en hier en daar als miskende intellectueel
een bleke letterzetter.
Ik luisterde ter hoogte van hun heupen

hoe ze hun eigen mythen schiepen,
waarin een aardappel de gestalte
van een god kon aannemen,

kwade geesten in de gewassen huishielden
en de geschiedenis werd gepeld
als een ui die, zoals bekend, geen kern heeft.

Uit: De middag is een eeuwig heden – 2002 – L.J. Veen, Amsterdam.

* * *

Rien Vroegindeweij (1944) is schrijver, dichter, columnist, publicist, stadschroniqueur, vertaler, redacteur en bloemlezer. Op achttienjarige leeftijd verhuisde hij van Middelharnis naar Rotterdam.

In 1973 publiceerde hij zijn eerste dichtbundel, Een vliegtuig van beton, in 2009 verscheen Later wordt alles echter – een keuze uit de gedichten 1973‐2009.

Vroegindeweij is niet alleen zelf dichter, maar is ook verantwoordelijk voor talloze publicaties met poezië van anderen, zoals Rotterdam gehakt uit marmer, poëzie uit Rotterdam 1940-1990.

In 2006 ontving hij de Erasmusspeld, in 2002 won hij de Gedichtendagprijs en in 2007 de Anna Blamanprijs.

Bron: © rotterdamsedichters.nl
Foto: © vandaagenmorgen.nl